Ślub można wziąć w obrządku kościelnym lub świeckim. Wszystko zależy od tego jakie nowożeńcy mają potrzeby. Ślub kościelny jest zawarciem małżeństwa w obecności kapłana będącego sługą bożym. Cywilny ślub natomiast pomija rolę Boga i dokonuje się on w obecności urzędnika. Wybór rodzaju ślubu dotyczy poglądów przyszłych małżonków i jest związany z ich religijnością. Zgodność w tej kwestii jest jednym z kryteriów zgodności małżeńskiej. Ciężko jest bowiem ustalić rodzaj ślubu jeśli występuje w tym temacie światopoglądowa różnica. Do ślubu kościelnego mogą przystąpić osoby, które nie mają statusu rozwodnika. Stanowisko kościoła jest takie, iż ślub przed Bogiem jest wiążący na całe życie i rozwód nie stanowi o jego zakończeniu. Wyjątkiem może być uzyskanie rozwodu kościelnego będącego tożsamym z unieważnieniem małżeństwa. Wówczas można ponownie wstąpić w związek o charakterze kościelnym.

Jak wygląda ślub cywilny?

Przystąpienie do ślubu cywilnego oznacza spełnienie określonych formalności. Dotyczy to wymogów stawianych przyszłym małżonkom. Kryteria te obejmują między innymi odpowiedni wiek czyli pełnoletność przyszłych małżonków. Nie mogą oni także być w innych związkach formalnych oraz być ze sobą spokrewnieni. W niektórych przypadkach o zgodę na ślub cywilny należy poprosić sąd. Rozstrzyga on w sytuacjach, gdy osoby chcące wstąpić w związek małżeński nie spełniają określonych kryteriów. Zawarcie ślubu cywilnego nie wymaga tylu formalności, co w przypadku obrządku o charakterze kościelnym. Jeśli partnerzy podejmą decyzję o ślubie to mogą zawrzeć związek małżeński w dowolnym Urzędzie Stanu Cywilnego nawet w takim, który jest poza ich miejscem zamieszkania. Daje to możliwość szybkiego wstąpienia w związek małżeński w dowolnym punkcie na mapie Polski. Małżeństwo w jakimkolwiek miejscu zawarte powinno wywoływać określoną postawę małżonków. Odnosić się to będzie do troski i odpowiedzialności za drugiego człowieka oraz o dbania o uczucia i relację między nimi.